Wśród malowniczych krajobrazów Pojezierza Augustowskiego, gdzie pola uprawne przeplatają się z sosnowymi lasami, stoi niepozorny świadek historii – drewniana kapliczka w Żarnowie Drugim. Ten zabytkowy obiekt sakralny z 1859 roku stanowi nie tylko przykład dawnej architektury sakralnej, ale również opowiada fascynującą historię lokalnej społeczności i jej tradycji religijnych.
Historia kapliczki
Kapliczka została ufundowana w 1859 roku przez małżeństwo Piotra i Łucję Dobkowskich. Powstała w okresie, gdy okoliczne tereny przechodziły znaczące przemiany społeczne i gospodarcze. Żarnowo w tym czasie funkcjonowało jako przedmieście królewskiego miasta Augustowa, ciesząc się specjalnymi przywilejami i prawami.
Architektura i wygląd
Kapliczka reprezentuje tradycyjny styl budownictwa sakralnego charakterystyczny dla XIX-wiecznej architektury drewnianej Podlasia. Konstrukcja została wykonana z drewna, co świadczy o wykorzystaniu lokalnych materiałów budowlanych i umiejętnościach ówczesnych rzemieślników.
Elementy konstrukcyjne
Obiekt zachwyca prostotą formy i dbałością o detale. Szczególną uwagę zwracają tradycyjne zdobienia charakterystyczne dla lokalnego budownictwa sakralnego, które przetrwały próbę czasu i nadal zachwycają odwiedzających.
Informacje praktyczne: – Kapliczka jest dostępna do zwiedzania przez cały rok – Wstęp jest bezpłatny – Dojazd: z centrum Augustowa drogą w kierunku wsi Żarnowo Drugie (około 7 km) – Parking: możliwość zaparkowania przy drodze – Zwiedzanie z zewnątrz możliwe o każdej porze dnia
Znaczenie kulturowe
Kapliczka w Żarnowie Drugim stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego regionu augustowskiego. Jest świadectwem głębokiej religijności mieszkańców tych ziem i ich przywiązania do tradycji. Do dziś pełni rolę lokalnego miejsca modlitwy i kontemplacji.
Podsumowanie
Podsumowując, kapliczka w Żarnowie Drugim to nie tylko zabytek architektury sakralnej, ale przede wszystkim świadectwo bogatej historii i tradycji regionu augustowskiego. Jej obecność w lokalnym krajobrazie przypomina o duchowym dziedzictwie mieszkańców tych ziem i stanowi ważny element tożsamości kulturowej Podlasia.